Voor terreinbeheerders is inzicht in de verspreiding van plantensoorten en vegetatie van groot belang om het ecologisch functioneren van een terrein te begrijpen. Het voorkomen van of juist het ontbreken van soorten en vegetaties zegt veel over de omstandigheden en kwaliteit van het betreffende natuurterrein. Om dit inzicht te hebben zijn gedetailleerde inventarisaties van onder andere indicatorsoorten, soorten in het kader van de Subsidieregeling Natuur en Landschap (SNL) en Rode Lijst soorten van groot belang.
In Natura 2000-gebieden gaat de aandacht bij gebiedsdekkende vegetatiekarteringen vooral uit naar de aanwezigheid en kwaliteit van vegetatie- en habitattypen met typische -, milieu-indicatieve soorten en Habitatrichtlijnsoorten .
Op basis van de inventarisaties (en periodieke herhaling in de vorm van monitoring) is de terreinbeheerder in staat de processen in het terrein te herkennen en hierop te anticiperen door het nemen van de juiste inrichtings- en beheersmaatregelen.